Iris van Nieuwenhuijzen

• Voorheen: Food & beverage manager
• Opleiding: Boulangerie en Patisserie 2016
• Na de opleiding: Eigenaar Let’s bake a story, Delft

"Mijn culinaire voorliefde is er met de paplepel ingegaan!"

Als er vroeger bij ons thuis iemand jarig was, maakten we niet één verjaardagstaart maar zeker zeven of acht verschillende soorten. Op vakantie bezochten we bakkerijtjes om van alles te proeven. En gingen we uit eten, dan stelden we ons op als vakkundige jury door elk gerecht van een cijfer te voorzien. Ik kan wel zeggen dat mijn culinaire voorliefde er zo ongeveer met de paplepel is ingegaan.

Verder is het een klassiek verhaal: ik wilde bakker worden, maar dat was na het vwo geen logische keuze. Ik ging naar de hotelschool, maar ook daar liep patisserie als een rode draad doorheen. Bij een Food & Beverage-stage in een restaurant in Thailand zag ik elke dag de patisseriechef met een golfkarretje vol producten voorbijkomen. Op een gegeven moment raakten we aan de praat en kon ik een maand meedraaien in de productie. Mijn huisgenoten merkten het direct: ‘Je komt elke dag stralend thuis!’

Vervolgens liep ik stage bij Callebaut en werkte ik mee aan de organisatie van de voorrondes van de World Chocolate Masters. Dat was ook het moment dat ik kennismaakte met Bakery Institute. Ik besloot me in te schrijven voor zowel de boulangerie- als de patisserieopleiding. Ik stond ondertussen te trappelen om te beginnen en heb ter voorbereiding nog een periode stage gelopen bij Maison Kelder. Na de opleiding werkte ik bij restaurant Duin & Kruidberg als patissier.

Het klinkt cliché, maar samen met mijn zus ondernemen is een droom die werkelijkheid werd.

Mijn ervaringen in het buitenland bleven kriebelen en ik besloot een jaar naar Australië te gaan. Daar heb ik in een lunchroom gewerkt en maakte ik de patisserie en het brood in een restaurant in Melbourne. De wens om voor mezelf te starten werd steeds groter en ik zette een bedrijfsplan in de steigers, dat vooral was gericht op het opstarten van een lunchroom.

Ondertussen startte Proof Bakery in Amersfoort. Voor mij een mooie kans om ervaring op te doen met ondernemen, terwijl ik er in loondienst was. Ik vergelijk het weleens met zwemmen met je bandjes nog om. Ik ging op zoek naar een geschikt pand en net toen ik iets op het oog had, zei mijn zus Isabelle: ‘Een lunchroom is leuk, maar waarom niet een kookstudio voor bakworkshops?’ In januari 2020 ben ik Let’s Bake a Story gestart. De naam verwijst naar het bakproces, omdat mensen tijdens een workshop ook echt iets met elkaar creëren. Maar de naam is breder toe te passen. Bij zowel vrolijke als verdrietige gebeurtenissen komt vaak patisserie kijken. Patisserie heeft een verhaal. En het grappige is, klanten die iets bij ons bestellen delen hun verhaal ook vaak met ons: ‘Ja, mijn tante…’

Mijn zus Isabelle was ondertussen aan het afstuderen aan de hotelschool en deed haar afstudeeronderzoek in mijn zaak. We bleven continu sparren. Drie maanden na de start kwam ze er al bij. En het klinkt cliché, maar samen ondernemen is een droom die werkelijkheid werd voor ons. Onze samenwerking gaat heel goed. We lijken op elkaar en zijn over heel veel ideeën enthousiast. Tegelijkertijd vullen we elkaar ook goed aan, want soms zijn er werkzaamheden die de een nét iets leuker vindt dan de ander. Isabelle doet de financiën en focust op de horecaklanten en ik richt me meer op bruidstaarten, het begeleiden van stagiaires en het ontwerpen voor onze marketing. En daarnaast doen we de productie natuurlijk samen.

We zijn vlak voor de pandemie gestart dus workshops en patisserie voor horeca konden we meteen op onze buik schrijven. We bedachten ‘flying pastry’, een brievenbuspakketje met lekkernijen. Bedrijven bestelden er soms wel tweehonderd tegelijk. Die service is intussen weer een stuk minder geworden. Al hebben we voor bedrijven bijvoorbeeld nog wel de verjaardagsservice: we noteren van alle collega’s de geboortedatum en verrassen hen met iets lekkers op hun verjaardag. We leveren intussen aan acht verschillende horecazaken in de regio en in de winkel wordt het steeds drukker. Ook is het druk met de aanvragen voor bruidstaarten. De afgelopen drie jaar waren heel divers qua ondernemen, dus we hebben nog niet echt een template op de plank liggen met ‘zo gaat het altijd tijdens Pasen’. Dat is wat ons betreft ook juist wat ondernemen zo leuk maakt. We willen de workshops uitbreiden, zijn begonnen met croissants en krijgen veel vraag naar brood. Ik kan al verklappen dat we daarmee ook aan de slag gaan in een naburig pand. Ook horeca kriebelt nog steeds. Hoe tof zou het zijn, onze eigen terrasboot hier voor de deur in de gracht? Maar stap voor stap hoor, eerst perfectioneren van wat we al doen!