Nathalie Ouwerkerk

• Voorheen: Jurist
• Opleiding: Boulangerie en Patisserie 2019
• Na de opleiding: eigenaar Sisters Bakery, Blaricum

"We zijn echt een sociaal knooppunt geworden."

Mensen denken weleens dat ik zo’n Heel Holland Bakt-meisje ben. Iemand die bakker altijd al als droomberoep had en dat in elk vriendenboekje opschreef. Dat is zeker niet het geval. Ik werkte als jurist, vierde op zeker moment mijn veertigste verjaardag en dacht: ‘Er is meer dan papier schuiven. Ik wil meer van betekenis zijn en het liefst iets doen met een sociaal tintje.’ Ik besloot te gaan bakken. Het werd brood en banket, maar had eigenlijk net zo goed pottenbakken kunnen worden. Ik besloot mijn baan op te zeggen en me om te scholen in Zaandam. Ik volgde de 9-weekse Patisserie-opleiding en daarna ook de 9-weekse Boulangerie. Je bent een godsvermogen kwijt, maar dan weet je wel zeker dat de basis perfect op orde is. En tegelijkertijd ga je in de praktijk nog tegen zoveel dingen aanlopen. Het is dan belangrijk om de juiste mensen om je heen te verzamelen. Zo heb ik na de opleiding eerst bij Patisserie Linnick in Amsterdam meegedraaid. Een plek waar alles werkt als een geoliede machine en waar ik de opschaling van productie heb ervaren. Bovendien is Nick tot op de dag van vandaag nog een fijne sparringspartner. Hij komt regelmatig langs op de motor om weer eens in mijn bakkerij te koekeloeren en heeft altijd goede tips. Want ja, al snel na mijn stage besloot ik dat ik zelf een bakkerij wilde. Ik was vanuit huis aan het bakken voor de buurt, maar dat zat teveel in mijn privésfeer en werkte ook niet efficiënt. Toen er een pand voorbijkwam wist ik: óf ik ga dit nu doen óf ik ga terug naar mijn oude vak. Met alle naïeve bedoelingen ben ik maar gewoon gestart, samen met mijn zus: Sisters Bakery.

Ik wil meer van betekenis zijn en het liefst iets doen met een sociaal tintje.

Er zijn in Blaricum veel mensen die van oorsprong uit Amsterdam of Den Haag komen. Ik wilde iets neerzetten wat zij vanuit de stad herkennen maar wat hier nog niet is. Ik wilde daarbij bewust niet in het vaarwater zitten van de klassieke bakker en de luxe patisserie. We bakken producten die niet over de top zijn, gewoon toegankelijk en heel lekker. Denk aan cruffins, croissants en kaneelbroodjes, maar ook desembrood, kleine taartjes en seizoensproducten. We werken daarbij met biologische grondstoffen. Ondertussen hebben we echt een plekje gekregen in het dorp. Dat duurde natuurlijk wel even en nog steeds hebben we dagelijks klanten binnen die ons nog niet kenden. We zijn echt een sociaal knooppunt geworden met een trouwe schare terugkerende klanten die we eigenlijk grotendeels kennen. En dat spreekt mensen aan. Gezinnen komen na schooltijd bijna als uitje naar de bakkerij: ‘We gaan even naar de sisters toe!’ Maar ook mensen die alleen zijn komen hier en hebben een praatje, nemen iets lekkers mee.

Onze taakverdeling? Samen met een bakker richt ik mij op het brood en de voorbereidingen daarvan; mijn zus doet het banket en alles eromheen voor de winkel. We zijn van donderdag tot en met zaterdag geopend. Die dagen is het één grote renpartij. Elke dag sluiten we met een lege winkel. Ik zou wel meer dagen open willen of uitgebreidere openingstijden willen hanteren, maar dat krijgen we niet gedaan. En ik wil alleen doen wat ik kan garanderen. Het is zelfs zo dat we soms ons proefplankje even weghalen. Alles wat we laten proeven, willen de klanten kopen. En soms hebben we die voorraad niet eens. Het is belangrijk om daarvan niet op hol te raken. De werkdruk is hoog en fysiek is het best pittig. We stellen daarom ook duidelijke grenzen. We zijn de hele maand augustus dicht en ook in de voorjaarsvakantie en tussen kerst en oud & nieuw. Ik ga mezelf niet dood werken; daar heeft de klant tenslotte ook niets aan.”