Maya Matawlie

• Voorheen: Sales- en marketingmanager
• Opleiding: Patisserie en Boulangerie 2011
• Na de opleiding: Eigenaar Tout Tout Petit, Paramaribo, Suriname

"Ik ben de enige bakker in Suriname die op deze manier werkt."

Gas erop! Zegt François (docent Bakery Institute, red.) dat nog steeds? Zijn stem hoor ik 10 jaar na dato nog steeds als ik in de bakkerij bezig ben en ik merk dat het een beetje langzaam gaat. Ik volgde de allereerste opleiding die ooit bij Bakery Institute werd verzorgd. Gezien ik in Suriname woon ben ik speciaal hiervoor naar Nederland afgereisd. Hierdoor kon ik niet op de kennismakings- en pasdagen langskomen. Dit bracht met zich mee dat bij het Bakery Institute men het eigenlijk niet helemaal geloofde dat ik aan de opleiding zou deelnemen. Dit veranderde heel gauw toen ik vanuit Schiphol gelijk naar Zaandam kwam en voor hun neus stond drie dagen voor aanvang van de opleiding.

Van huis uit ben ik onder andere jurist en ik was toentertijd sales- en marketing manager van een hotelresort. Ik wilde op een professionele wijze brood en gebak gaan maken en verkopen en daar heb je natuurlijk wel een goede kennisbasis voor nodig. Of je doet het goed of je doet het niet.

De opleiding, die was een pittige. Niet alleen omdat je een heleboel theorie kreeg maar je was de hele dag echt aan het ‘werk’. Het was een heel dynamische groep met allemaal speciale typetjes en je merkte dat de school nog echt aan het opstarten was. Het lesmateriaal werd iedere ochtend uitgeprint.

Gedurende de opleiding crashte ik bij mijn zusje in Rotterdam. Zij studeerde daar Geneeskunde en had een plekje vrij in haar studentenhuis. Mijn Hollandse broer regelde een oude schakelbak Mercedes die ook nog op gas liep dus lekker goedkoop en tot grote hilariteit van iedereen kachelde ik elke dag naar Zaandam hiermee.

Aan grondstoffen komen is soms wel een drama. Meerdere keren bleef mijn pallet chocolade in de haven staan en kon ik die vloeibare troep meteen weggooien.

Tussen de middag aten we uitgebreid met elkaar. Ik heb zelfs twee keer Surinaams gekookt. Mijn medestudent Bas, hij is inmiddels in Meppel Bas Bakt begonnen, zei stellig dat hij al jaren geen kip lustte, maar is gezwicht voor mijn kip kerrie.

Ik ben in mijn eentje gestart in de bakkerij en inmiddels heb ik drie shifts van elk vier personen. De bakkerij draait 24 uur per dag door. De bakkerij is gevestigd in het oud kantoorpand van mijn vader. Het viel niet op, de mensen liepen er voorbij. Dit is de reden waarom wij het pand aan de buitenkant kanariegeel verfden. Aan de binnenkant is de bakkerij natuurlijk brandschoon en strak. Een deel van mijn machines kon ik overnemen van een pizzeria. Aan grondstoffen komen is soms wel een drama hoor. Ik deed voorheen de import zelf, maar dat leverde veel gedoe op met de douane en invoerrechten. Dat doe ik nu via lokale importeurs en de enige meelmaatschappij in Suriname.

Er werd in Suriname heel erg goed gereageerd op mijn producten zonder toevoegingen. Ik ben de enige bakker in Suriname die op deze manier werkt. Je moet het natuurlijk wel steeds aan de klanten uitleggen. Intussen weten de mensen mij wel te vinden. Er is bij de bakkerij zelfs een speciale afgezonderde afdeling waar we allerlei glutenvrije producten maken. Sinds vorig jaar lever ik aan een aantal supermarkten. Dat is de ideale oplossing voor de klanten die vinden dat de bakkerij bij hun uit de buurt is.