Oud-studenten Terug naar overzicht
Jantien Pronk

Jantien Pronk

Gepubliceerd op 01/09/2023
  • Voorheen: Productieafdeling diverse modemerken
  • Opleiding: Boulangerie 2015
  • Na de opleiding: eigenaar De bakker van, Hoorn

"De hele familie was ingezet om de klanten te bedienen."

Ik kwam bij Bakery Institute met het idee om een eigen zaak te beginnen. Ik was geïnteresseerd in voeding en gezondheid en wilde een lunchroom beginnen met goede voeding en brood als basis. Iemand zei me: als je een goed concept neer wilt zetten, moet je zelf gaan bakken. Ik verklaarde hem voor gek: ik ben toch geen bakker! Maar na een uitgebreid telefoongesprek met Vicky, de toenmalige directeur van Bakery Institute, en een bezoek aan Zaandam was de keuze snel gemaakt. De visie van Bakery Institute paste precies bij wat ik voor ogen had: dit is hoe brood hoort te zijn.

Dat bezoek aan Bakery Institute was in maart. In april zegde ik mijn baan op en in mei stond ik aan de werkbank. Ik kwam in een warm bad terecht. Dankzij de kennis en het enthousiasme van de docenten heb ik in korte tijd ontzettend veel geleerd. Na de Boulangerie-opleiding heb ik nog een maand stage gelopen bij In de bakkerij in Goes, ook een oud-student van Bakery Institute. Ik wist hoe ik een brood moest bakken, maar ik miste nog ervaring op het gebied van planning en logistiek: hoe krijg ik die winkel ’s ochtends om 8 uur gevuld?

Enkele maanden later opende ik mijn eigen winkel in Hoorn. Ik had tijdens de opleiding al gewerkt aan mijn bedrijfsplan en had snel een pand op het oog. Ik koos voor de naam ‘De bakker van’ met het idee om in de toekomst meerdere winkels te openen. Dat ondernemerschap zit in de familie. Ook al is de sector heel anders – zij hebben een transportbedrijf – het is toch een bepaald voorbeeld en vertrouwen dat je van huis uit meekrijgt. Anderen hadden me misschien voor gek verklaard, maar mijn vader zei meteen: ga maar doen, het komt wel goed.

Mijn vader zei meteen: ga maar doen, het komt wel goed.

Samen met vriendinnen heb ik namen en adressen verzameld in de buurt van de winkel. We hebben buurtbewoners persoonlijke brieven gestuurd, waarin we de opening van mijn bakkerij aankondigden. Verder hadden we er niet veel ruchtbaarheid aangegeven. Op de eerste dag ging om acht uur de deur open en tien minuten later stond de eerste klant binnen. De hele familie was ingezet om de klanten te bedienen en dat bleek geen overbodige luxe: het bleef de hele dag druk.

Vanaf dat moment heb ik het bedrijf zien groeien. In het begin stond ik zelf nog zeven dagen per week te bakken, van vijf uur ‘s ochtends tot vijf uur ‘s middags. Achteraf heel pittig, maar op dat moment zit je er middenin en moet je gewoon door, verstand op nul. Bedenk wel: een half jaar daarvoor had ik nog geen brood gebakken en nu had ik een winkel met productie, personeel en administratie. Na een paar maanden kreeg ik iets meer ademruimte.

Inmiddels sta ik niet meer op de werkvloer maar ben ik vooral achter de schermen bezig. Ik zie het als een belangrijke taak om het concept te bewaken. De kernwaarden die ik bij de start heb geformuleerd, vormen nog steeds de kapstok. Het heeft me geholpen op het juiste spoor te blijven, want zeker in het begin komt er heel veel op je af en heeft iedereen goedbedoelde adviezen. Met die ervaring coach ik nu andere ondernemers. De focus ligt vaak op het maken van winst. Ik help ze om helder te krijgen waar ze nu eigenlijk voor staan. Ook het personeel wordt erbij betrokken en dat levert leuke inzichten op, waar ik zelf ook weer van leer.

Voor mij draait het om plezier hebben in wat je doet. Iets doen waar je je creativiteit en verhaal in kwijt kunt en daarmee in je levensonderhoud voorzien, want we zijn geen vrijwilligers. Het geeft me voldoening als ik zie dat alles samenkomt, dat wat dat je wil vertellen ook aankomt en ervaren wordt door je medewerkers en klanten.

Ik heb nu niet meer de ambitie om meerdere winkels te openen. Ik weet hoeveel tijd en energie het kost om iets op te zetten en sinds ik moeder ben geworden heb ik andere prioriteiten: ik wil geen zes of zeven dagen per week werken. Maar wie weet, als mijn dochtertje wat ouder is, dat er toch weer nieuwe plannen ontstaan.