Giel Vermeulen

• Voorheen: Opleiding dierverzorging
• Opleiding: Patisserie 2019
• Na de opleiding: Trainee Puratos, Brussel

"Ik was het strontscheppen snel beu."

Ik ben de vijfde generatie bakker. Eigenlijk was dat helemaal niet het plan: ik wilde altijd dierenverzorger worden, maar ik was het stront scheppen snel beu. Ons pap zei: je gaat niet niks doen, kom dan na de middelbare school maar werken in de bakkerij. En dat bleek ik verrassend leuk te vinden. Ik mocht een bakkersopleiding volgen onder voorwaarde dat ik bij vier a vijf andere bakkerijen stage zou lopen om te ontdekken of het echt zo leuk was als ik dacht. Ik heb bij heel diverse bedrijven meegedraaid: van kleine bakker tot bakker met meerdere winkels, een fabriek en desembakkerij. Ik heb alle uithoeken gezien en wist: dit is wat ik wil.

De opleiding aan het ROC kon ik versneld doen dankzij mijn stage bij De Broodspecialist in Den Bosch. Daar mocht ik zoveel doen en kreeg ik zoveel mee van het vak, dat ik mijn 2e en 3e leerjaar kon combineren. Na het behalen van mijn diploma ben ik bij Verba gaan werken. Al met al een heel leerzame tijd maar ik miste de ervaring met banket. Ik vind het belangrijk dat je als bakker alle aspecten van het vak leert kennen. Ik kwam bij Bakery Institute terecht vanwege de specialistische kennis.

Pas toen ik bij Puratos werkte ben ik me gaan realiseren hoe leuk het eigenlijk is dat je bij Bakery Institute zo’n diversiteit aan mensen treft.

Na de Patisserie opleiding ging ik aan de slag als trainee bij Puratos, een internationale grootleverancier. De ene week werk ik in Brussel en de andere week bij de enige desembibliotheek ter wereld in Sankt Vith. Ik ben gestart met een traineeship in brood en later de patisserie gaan doen. De klanten krijgen tussen de middag een lunch met een dessert dat ik heb samengesteld met producten van Puratos en seizoensproducten. Ook assisteer ik bij demonstraties. Pas toen ik bij Puratos werkte ben ik me gaan realiseren hoe leuk het eigenlijk is dat je bij Bakery Institute zo’n diversiteit aan mensen treft. In mijn groep zat bijvoorbeeld iemand met een financiële achtergrond die veel zakelijker was ingesteld dan ik gewend was vanuit de bakkerij. Nu ik zelf in zo’n groot bedrijf werk, kan ik dat veel beter plaatsen. Ik heb mijn medestudenten beloofd ze een workshop worstenbroodjes te geven, als dank voor de leuke tijd.

Het internationale karakter van het bedrijf waar ik werk is voor mij een enorme verrijking. Je kunt wel binnen de Nederlandse grenzen blijven, maar dan kom je toch al snel uit op een tijger- of krentenbol. Ik vind het heel interessant om te zien met welke vragen klanten uit landen als de VS, Canada, Australië, Rusland en Roemenië komen. Amerikanen willen bijvoorbeeld het liefst witte casino’s met zo min mogelijk korst. Voor ons is dan de uitdaging om ze stap voor stap mee te nemen in wat er nog meer mogelijk is, ze een beetje opvoeden. Tegelijkertijd haal ik ook weer inspiratie uit de producten die klanten meebrengen. De zogenaamde koffiekoeken zijn in België enorm populair. Je ziet hier heel veel mooie voorbeelden van viennoiserie. In Nederland is op dat gebied nog veel te winnen. Ik zou alle bakkers adviseren om zoveel mogelijk leuke bedrijven op te zoeken en ervaring op te doen. Je bent nooit uitgeleerd.

Over twee jaar beslis ik of ik het bedrijf van ons pap in ga. Ik ben dan 23 en zit dan acht jaar in het vak. Tegen die tijd heb ik hopelijk een reëel beeld van wat ik wil.