Oud-studenten Terug naar overzicht
Anna Yilmaz

Anna Yilmaz

Gepubliceerd op 01/09/2021
  • Voorheen: Korporaal bij de Koninklijke Marine
  • Opleiding: Patisserie 2020
  • Na de opleiding: Eigenaar Anna’s Smaakatelier, Amersfoort

"Ik heb een sfeer in gedachte die er nog niet is."

Als het magazine verschijnt ben ik met Anna’s Smaakatelier alweer een half jaar van start, maar nu is het nog even twee weken flink doorwerken tot de deuren open kunnen. Gisteren werkte ik aan de website, doe ik de grondstoffenbestelling en krijg ik uitleg over het kassa-systeem. Vandaag ga ik samen met docent François Brandt aan de slag met Turkse specialiteiten. Mijn roots liggen namelijk in Turkije en ik heb daar mooie herinneringen aan. Istanbul is bijvoorbeeld echt een stad die bruist, waar nieuwe dingen worden ontdekt. Een heel andere vibe dan de meer ouderwetse kant van Turkije. En juist die spannende smaken en mooie specerijen is waar ik Amersfoort mee wil laten kennismaken. Er is in onze stad al veel mooie patisserie, dus ik heb een sfeer in gedachte die er nog niet is.

Vandaag is ook de eerste dag dat er gebakken wordt met mijn nieuwe apparatuur. Logisch ook, want de loodgieter en de elektricien tijgeren ook nog door het pand. En dan hebben we al ongelofelijk veel zelf gedaan hoor. Al het schilderwerk bijvoorbeeld en dan te bedenken dat ik nog nooit een kwast heb aangeraakt. Het is zo’n andere wereld, die bouwvakkersmores daar moest ik wel even aan wennen. Ze besluiten zelf dat ze een weekje later komen of iets toch gewoon op hun manier doen. Ik moest wel even op mijn strepen staan. Mensen zeggen tegen mij, joh anders verschuif je de opening gewoon. Dat is voor mij echt geen optie, we hebben een heel regime hier, werken zeven dagen per week eraan door, maar dan gaat het gewoon lukken. Ja misschien komt daar mijn achtergrond toch weer even naar voren als korporaal bij de Marine. Nadat ik winnaar werd van Heel Holland Bakt (HHB) in 2019 heeft het bakken een boost gekregen en besloot ik in 2020 de 9-weekse opleiding Patisserie te volgen. Daarna wist ik zeker dat ik mijn baan op moest zeggen.

Ik voelde meteen bij binnenkomst ‘dit is goed, dit is wat ik wil’

Nog vrijwel dagelijks heb ik profijt van de vele filmpjes en aantekeningen van toen. Ook kreeg ik tijdens de opleiding ideeën van wat er komt kijken bij het opstarten van een bakkerij. Want HHB is voor de naamsbekendheid heel fijn, maar intussen is dit geen thuisbakken meer. Er zijn soms zelfs mensen die denken dat ik door Omroep Max geholpen wordt, maar dat is natuurlijk niet zo. Na de opleiding ben ik op zoek gegaan naar een geschikt pand. Ik vond er eentje op een prachtplek waar ik ook boven kan wonen. Dat is helemaal klassiek bakkerij niet waar? Het is richting het centrum vlakbij een parkeergarage, dus mensen die de stad een bezoekje brengen die kunnen nog net iets lekker meepikken voor ze naar huis gaan. Maar mensen kunnen bij ons ook terecht voor een goede kop koffie, een lekkere lunch en ik wil workshops gaan geven. Zometeen na de verbouwing begint het eigenlijk pas. Ik ben al veel aan het voorbereiden. Een website, de grondstoffenbestelling, een kassa-systeem… Ik heb alvast twee mensen in de patisserie aangenomen. Dat één van hen ook de 9-weekse heeft doorlopen en de ander op het roc haar opleiding heeft afgerond, maakt dat we echt dezelfde taal spreken. In het begin had ik er nog weleens slapeloze nachten van, maar inmiddels ben ik direct vertrokken zodra ik mijn kussen raak. Waar ik die grote bak energie vandaan haal? Ik vind het gewoon fantastisch dat ik dit allemaal kan doen voor mijn eigen zaak. En ik krijg veel hulp. Mijn vriend Rico, die was al handig, maar hij is nóg handiger geworden. Hij zit bij het Korps Mariniers en spendeert al zijn vrije tijd hier. Misschien omdat ik ook alleen maar hier ben haha. Hij vindt brood een super interessant vakgebied. Of hij ook een carriereswitch gaat maken? Voorlopig blijft hij vooral de allround klusjesman hier hoor, van administratie tot even iets installeren…Hoewel, hij overweegt momenteel wel een cursus tot barista.

De fotograaf voor de website stapt op het juiste moment binnen. De simit en pides rollen net uit de oven, evenals de heerlijk geurende viennoiserie met kadaif, pistache en rozenwater. Hij vraagt of dit de nieuwe bakker is die ik heb aangenomen. Dat zou wel een uitkomst zijn, François heeft er vandaag echt voor gezorgd dat mijn creativiteit weer is aangewakkerd. Ik weet al heel lang dat ik dit wil, maar was wel een beetje in beslag genomen door alle regelzaken. Fantastisch om te zien wat er allemaal kan. En François kan het natuurlijk niet laten om zich te bemoeien met de inrichting van de bakkerij en hij geeft tips over hoe we slim kunnen produceren. Nog heel veel kansen en mogelijkheden. Tegen de tijd dat men het magazine leest, voelt dit vast ook weer ver weg!