Oud-studenten Terug naar overzicht
Shirene Chhabra

Shirene Chhabra

Gepubliceerd op 01/09/2023
  • Voorheen: Docent en accountant
  • Opleiding: Patisserie 2016
  • Na de opleiding: eigenaar Shirene’s Patisserie, Singapore

"De Nederlandse enclave werd erg gelukkig van mijn tompoucen!"

Vanwege het werk van mijn man woonden we een aantal jaren in Nederland. In India, mijn thuisbasis, heb ik het bakken van huis uit mee gekregen en ik dacht al langer na over een carrièreswitch. Ik zocht naar een patisserieschool en bezocht Bakery Institute in de volle overtuiging dat het een Engelstalige opleiding zou zijn. Bij Bakery Institute dachten ze in oplossingen en stelden voor dat ik eerst aan de slag kon gaan in de les als assistent van de docenten: ‘You can start tomorrow!’. Nou, je had het gezicht van patisseriedocent Gerard moeten zien: he was not amused. Gelukkig was het ijs al snel gebroken. We hebben nu na al die tijd nog elke maand contact; ik zie hem als een waardevolle mentor.

Ik werkte in Zaandam een half jaar mee in de cursussen zodat ik de technische vaktaal kon leren. Ook volgde ik een reguliere taalcursus om het Nederlands zo snel mogelijk op te pakken. Na een half jaar startte ik aan de 9-weekse opleiding; mijn vragen stelde ik in het Engels en de antwoorden kwamen in het Nederlands. Een goede deal, het was een geweldig leerzame tijd. Na de opleiding wilde ik leren om op te schalen en werkte ik drie maanden bij patisserie Tummers. Ook het snijden en presenteren van gebak heb ik daar meegekregen. De eigenaar gaf me veel kansen en stuurde me laatst nog een recept van bananensoezen.

In 2019 werd het weer tijd om te verhuizen: dit keer was Singapore de bestemming. Ik kende er niemand en startte daarom met een patisserie-business vanuit huis. Het was hartje zomer, dus ik had geen enkele klant: alle expats waren het land uit. Maar al snel daarna begon het te lopen. De mond-tot-mondreclame deed zijn werk. Men bestelde via een appje en ik had een optie om te laten bezorgen. Voor de inwoners van Singapore heb je per land een soort community waarvan je lid kunt worden. Al snel werd ik gevonden door de Nederlandse enclave. Zij werden erg gelukkig van mijn tompoucen, kokosmakronen en appeltaart. Ik bakte een grote verjaardagstaart voor de Nederlandse ambassadeur. Zo kreeg ik contact met een restaurant dat gecharmeerd was van mijn chocoladesoezen.

What are you doing, sitting is not allowed!

Het restaurant stelde hun keuken ter beschikking en ik kon er ook een counter openen. Ik twijfelde, het was best een grote stap in vergelijking met mijn eigen keuken. Ze zeiden: ‘Probeer het gewoon, ook al zet je hier maar twee soorten gebak neer.’ Uiteindelijk investeerde ik in al mijn equipment en maakte ik mijn entree met vijftien soorten patisserie. De gasten in het restaurant kunnen mijn patisserie bestellen, ik heb een assortiment om mee te nemen en bak nog steeds op bestelling. Ik loop vaak door het restaurant om klanten te vragen naar hun mening en doe op basis daarvan aanpassingen. Het is hier gemiddeld 35 °C, dus je hoeft geen slagroomtaart of iets met mousse of crème te serveren: daar heeft niemand zin in. Voor thuis nemen mensen het nog weleens mee.

Ik heb eigenlijk nauwelijks verspilling. Als iets niet werkt, dan stop ik er direct mee. Intussen heb ik ook een webshop geopend, maar dat moet allemaal nog gaan lopen. Ik moet nodig met de marketing en fotografie aan de slag. Ondernemen en patisserie maken zijn twee beroepen en ik ben toch hoofdzakelijk patissier. Dat vind ik het leukste om te doen. Ik ben dan ook de enige gekwalificeerde Nederlandse bakker in Singapore: daar ben ik stiekem wel een beetje trots op. Intussen word ik in de productie geholpen door een assistent. Dat is best een uitdaging, hoor! Laatst kwam ik in de productieruimte en toen stond er ineens een stoel. Ik zei: ‘What are you doing, sitting is not allowed!’

Op het moment is het een uitdagende tijd in Singapore. De huur van zowel mijn woon- als werkplek is verdubbeld en grondstoffen zijn kostbaar en soms lastig te importeren. Al met al zijn de marges dus laag. Maar ik laat mij niet remmen in mijn passie: ‘til my legs let me stand, I’ll be doing this!”