Take my bread away
Terug naar overzicht
Hoe bijzonder is het als je de liefde voor de bakkerij én de liefde voor elkaar kunt delen? Deze bakkers ondernemen samen met hun partner. Welke kwaliteit bewonder je van de één en wanneer plak je de ander achter het behang? En gaat het aan de keukentafel dan ook altijd over de bakkerij?
Sean & Suri
FOGO Bakehouse, Breda
9-weekse Boulangerie en Patisserie, 2017
SURI: “Sean en ik kennen elkaar al vanaf onze kindertijd maar kwamen samen te werken op de operatiekamer: hij was mijn begeleider. We zijn allebei geboren op Curaçao, maar wilden graag de wereld verkennen. Het plan om een bakkerijopleiding te volgen, hadden we al toen we een jaar getrouwd waren.”
SEAN: “Inmiddels zijn we bijna 25 jaar samen en openen we deze maand onze bakkerij. Je komt toch weer uit bij waar je hart ligt. Het proces naar het eindresultaat is zo ontzettend waardevol. We hebben bovendien verschillende mensen in onze omgeving geïnspireerd: zij hebben ook het roer omgegooid door een opleiding te volgen.”
SURI: “Ook de buurt leeft enorm mee. Er zijn mensen die iedere dag tussen onze banners doorgluren om de voortgang van de verbouwing te volgen. We wonen boven de bakkerij, dus je kunt er 24/7 mee bezig zijn. Maar werkprivébalans is eigenlijk niet van toepassing. Dit voelt niet als werk.”
SEAN: “Het is meer een leefstijl. De bakkerij is een sociaal knooppunt in het contact met mensen. We krijgen ook een luik waar de jeugd kan langsfietsen op weg naar school voor een lekkere cinnamon bun!”
SURI: “Het persoonlijke contact past bij ons. We hebben dat ook vanuit de opleiding meegenomen. Daar werd benadrukt dat we als nieuwe bakkers één grote familie zijn.”
SEAN: “Dat is ook echt zo.”
SURI: “Het is heel leuk om samen dit idee uit te broeden. We vullen elkaar goed aan. Sean is van grote stappen zetten en kan soms wat star zijn. Ik ben van de details en slaap er liever nog een nachtje over.”
SEAN: “Ja, als we het niet eens zijn zeggen we: vanavond slaap jij op de bank!”
SURI: “We hebben straks allebei onze eigen bakruimte voor boulangerie en patisserie. Er zijn wel grenzen, hè!”
Joris en Bernadette
ECHT BROOD, Breda
9-weekse Boulangerie en Patisserie, 2016 (J) en 9-weekse Patisserie, 2020 (B)
B: “Eigenlijk ben ik p pas serieus gaan nadenken over werken in de bakkerij toen we een jaar verkering hadden. Door corona zat ik thuis te werken. Ik hielp Joris af en toe mee in de bakkerij en bakte als hobby wel eens wat tartelettes. Klanten reageerden daar enthousiast op en toen dacht ik, dit is best wel leuk! Ik kan ook iets doen waar ik gelukkig van word.”
J: “Het is leuk om haar erbij te hebben. Bernadette is goed in dingen die ik zelf niet zo leuk vind, zoals de socials en de website. Als zij iets bakt, maakt ze er meteen een filmpje van en post die op Instagram. Ik denk daar niet aan. Terwijl de klanten het super vinden!”
B: “Joris kan het niet laten om om 22.30 uur ‘s avonds de mailbox nog te openen. Ik kan het beter van me afzetten. Maar het gaat altijd over de bakkerij. Toen ik mijn oude baan nog had, was ik daar helemaal niet mee bezig. Nu lopen we samen door de stad en doe ik allerlei ideeën op. Zoals de bankjes die we nu voor de winkel hebben staan.”
J: “Bernadette bedenkt vaak nieuwe dingen. De kardemombroodjes bijvoorbeeld, die gaan als een trein. Veel beter dan de kaneelbroodjes die we hadden.”
B: “Ze zijn ook gewoon lekkerder, haha. Een aantal maanden geleden zijn we gestart met het ijsproject. Dat is mijn afdeling en Joris doet het brood.”
J: “Voor ijs hoef ik haar nu niet meer wakker te maken! Daar heeft ze zoveel van gemaakt. Canelés daarentegen… Die moeten we nog perfectioneren.”
B: “We zijn allebei niet zo goed in plannen. Vandaag zijn we een dagje vrij en dan hebben we niks in huis, terwijl we een bakkerij hebben.”
J: “We hebben net nog even snel een ontbijtje gehaald en koffie bij de Starbucks.”
B: “Op het werk heb jij de planning wel beter onder controle. Ik ben er nog niet aan gewend en vergeet dan dingen.”
J: “Oh ja, ik heb trouwens net nog de slagroom besteld, die was je vergeten.”
B: “Zie je, dat bedoel ik!”
Marieke en Anouk
SCRATCH, Zwanenburg
9-weekse Boulangerie, 2014
M: “Ik weet wel wat ons een goed duo maakt. We hebben allebei onze eigen kwaliteiten en gaan elkaar niet controleren. We staan ook letterlijk aan onze eigen kant: ik bij de degen en jij in de winkel en bij de koffie. Al is dat alsnog op vier vierkante meter. Ja, en dan regel je ook nog dat hele zakelijke gebeuren. Ik heb geen idee, maar
het gaat gewoon goed!”
A: “Joh, samen bakken is helemaal geen optie. Thuis staan we ook niet in hetzelfde pannetje te roeren. Nee, voor ons werkt dit goed: jij begint vroeg en gaat na de lunch naar huis. Ik kom later en sluit af. Zo zijn we ook allebei met de kinderen.”
M: “Als je dit werk doet met een liefdespartner in plaats van een zakenpartner, heb je zo’n veilige basis. Je weet dat de ander tot het uiterste gaat en gunt elkaar het beste.”
A: “In een open bakkerij is zo’n band soms best een uitdaging, hoor. Klanten ventileren alles. Laatst vond een klant dat Marieke een beetje nors keek. Nou, dat kon ik echt niet hebben. Mijn lieve, hardwerkende bakker is gewoon hartstikke geconcentreerd bezig! Hoe zie jij eruit als je aan het werk bent?”
M: “Ik noem jou weleens gekscherend de bakkersknecht, maar ondertussen ben ik echt zo gruwelijk trots op je. Dan ben ik al aan het bakken en kom jij aan op de fiets. En ja, dan moet ik gewoon lachen. Om hoe we samen bezig zijn in dit bakkerijtje. Onze klanten vinden dat ook heel leuk, dat we het samen doen. Dan hoor je zeggen ‘even langs de meiden’.”
A: “Ja, en dan bedoelen ze ons! ’s Ochtends hebben we altijd spitsuur met ouders die hun kind naar school hebben gebracht en dan even een koffie meepakken op het terras. De buurt heeft ons echt leren kennen als gezin. We hebben zelfs een groot sociaal leven hier door de winkel; mensen met wie je af en toe een borrel drinkt en waar de kinderen samen spelen. Heerlijk toch?!”
Verschenen in: Back to school magazine, sept 2023